Deberc to popularna gra karciana, w której celem jest wyprzedzenie przeciwników pod względem zdobytych punktów. Uczestnicy mogą zdobywać punkty za lewy oraz kombinacje kart. Bardzo ważne jest dokładne zrozumienie zasad, ponieważ za ich naruszenie przyznawane są kary. Istnieje kilka wariantów tego, jak grać w debertza we dwójkę, w trójkę lub w czwórkę. Różnice między nimi są niewielkie. Gra wyróżnia się stabilnością zasad - zazwyczaj zmieniają się jedynie drobne niuanse, nic fundamentalnego. Zwycięskie strategie w debertzu zawsze opierają się na uważnej grze i dobrej pamięci. Ważne jest prawidłowe ocenianie swoich szans, odpowiednie zgłaszanie kombinacji i przewidywanie ruchów przeciwnika.
Historia i cechy gry w debertza
Pochodzenie tej gry owiane jest tajemnicą. Dokładny twórca ani miejsce powstania nie są znane. Istnieje kilka teorii. Według jednej z nich debertz narodził się na Sachalinie na początku XX wieku jako końcowa część gry karcianej terc, w którą często grali zesłańcy. Z czasem wyodrębnił się jako samodzielna gra. Inna wersja mówi, że debertz pojawił się już w latach 70. XIX wieku jako odrębna gra z własnymi zasadami. Zgodnie z trzecią teorią gra powstała w społecznościach żydowskich i szybko zdobyła popularność w latach 30. XX wieku.
Debertz powstał w czasach, gdy gry karciane dynamicznie się rozwijały. XIX wiek przyniósł wymianę kulturową i tworzenie nowych formatów oraz zasad. Gry karciane odgrywały ważną rolę społeczną - łączyły ludzi z różnych warstw i środowisk. Były nie tylko rozrywką, lecz także sposobem komunikacji, wymiany informacji i budowania więzi. Debertz jest popularny do dziś, a dzięki formie online zdobywa coraz więcej nowych graczy.
Obecnie gra dzieli się na warianty: odeski i charkowski, z których każdy ma swoje cechy. Pierwsza różnica to nazwa: w Odessie gra nazywa się "klabor", a w Charkowie "debchik". Kluczowe różnice między klaborem a debertzem dotyczą wysokości kar, dodatkowych kombinacji oraz części słownictwa. Odeski wariant jest bardziej rygorystyczny, a charkowski bardziej elastyczny. Na przykład charkowski dopuszcza możliwość tzw. „słodkiej lewy”, czyli zabrania lewy atutem mimo posiadania karty w danej kolorze. Kara za to to tylko odebranie jednej dowolnej lewy. W Odessie za takie naruszenie przyznaje się aż –100 punktów.
Zasady i strategie w debertzu
Aby zrozumieć, jak nauczyć się grać w debertza, warto poznać podstawowe zasady. Do gry używa się talii 32 kart od siódemki do asa. Partia we dwójkę trwa do 301 punktów. Gracze otrzymują po 6 kart, a następnie odkrywa się potencjalny atut. Gracze po kolei decydują, czy przyjąć atut, czy spasować. Jeśli obaj spasują, tasuje się i rozdaje karty ponownie. Po ustaleniu koloru atutowego każdy z graczy dobiera po 3 karty z przykupu. Przed pierwszym ruchem gracz posiadający atutową siódemkę może wymienić ją na odkryty atut. Jeśli ktoś otrzyma cztery siódemki, może zażądać nowego rozdania. Gracz, który przyjął atut, zobowiązuje się zdobyć więcej punktów niż przeciwnik. Jeśli zdobył mniej - otrzymuje „bajt”, a jego punkty przechodzą na przeciwnika. Jeśli obaj zdobyli tyle samo punktów, bajt staje się wiszący i gracze walczą o niego w następnym rozdaniu. Zwycięzca otrzymuje punkty za oba rozdania.
Następnie zgłasza się kombinacje. Trzy karty w sekwencji tego samego koloru to terc (20 pkt), cztery - berc (50 pkt). Punkty za kombinacje zapisuje tylko gracz ze starszą kombinacją. Berc jest wyższy niż terc. Starszeństwo kombinacji zależy od najwyższej karty w sekwencji (np. terc z damą wygrywa z tercem z waletem). Jeśli obaj gracze mają sekwencję tego samego rzędu, decydują atuty lub fakt, że gracz nie rozdaje. Trzecią kombinacją jest „bella” - atutowy król i dama, zgłaszana podczas dokładania jednej z tych kart. Aby otrzymać punkty za kombinacje, gracz musi zdobyć co najmniej jedną lewę. Lewę zdobywa się wyższą kartą w kolorze lub atutem. Wartości kart atutowych są inne niż zwykłych:
- atutowy walet = 20 pkt,
- atutowa dziewiątka = 14 pkt,
- asy = 11,
- dziesiątki = 10,
- królowie = 4,
- damy = 3,
- zwykłe walety = 2.
Pozostałe karty są „zerowe”. Ostatnia lewa („ostatnia”) daje dodatkowe 10 punktów.
Ogólne porady i strategie
Kluczową taktyką w debertzu jest zarządzanie atutami. Warto przyjąć atut, jeśli masz waleta i dziewiątkę atutową, bellę lub choćby asa z dziesiątką. Jeśli tego nie masz, nie warto ryzykować i liczyć na przykup - lepiej spasować i zmusić przeciwnika do bajtu, niż oddać mu wszystkie punkty w rozdaniu. Ważne jest nie tylko zdobywanie punktów, lecz także nakładanie przeciwnikowi kar. Trzy bajty odbierają 100 punktów.
Jeśli przeciwnik zagrywa atutem na twoją kolorową kartę, oznacza to, że nie ma tej barwy. Możesz próbować wyciągać jego atuty „zerowymi” kartami, aby później zabierać wartościowe lewy. Gdy atuty przeciwnika zostały wykorzystane, możesz grać wyższymi kartami, aby przejąć inicjatywę. Ważne jest także przewidywanie tego, co zrobi przeciwnik.
W strategiach w Klubie fungamesclub.com ważną rolę odgrywa obserwacja zagranych kart. Łatwiej planować swoje ruchy, wiedząc, czym może odpowiedzieć przeciwnik. Można też łatwo zauważyć, czy przeciwnik próbuje oszukiwać - np. bierze lewę atutem mimo posiadania właściwego koloru. To daje mu karę –100 punktów. Warto planować swoje działania zgodnie z kartami na ręce. Trzeba pamiętać, że karta nie może jednocześnie należeć do dwóch różnych kombinacji - wyjątek to bella, która może być zarówno częścią tercu/bercu, jak i samodzielną kombinacją.
Specyficzne zasady i terminy
Aby lepiej rozumieć grę, warto znać jej terminologię:
- Bajt - sytuacja, gdy gracz, który przyjął atut, zdobył mniej punktów niż przeciwnik i oddaje mu wszystkie swoje punkty.
- Terc - trzy kolejne karty w tym samym kolorze.
- Liczenie punktów - gracze zapisują punkty na kartce, a następnie odkładają ją wraz z lewami, aby w razie potrzeby móc skontrolować wynik.
- Bella - atutowa dama i król, zgłaszane podczas dokładania jednej z kart kombinacji.
- Minella - atutowy walet i atutowa dziewiątka - jedne z najcenniejszych kart w grze.
